काजू किशमिश (नंढी कहाणी)

लेखिका : देवी नागरानी
अनुवाद : पदमा गोविंद मोटवानी

देवी नागरानी
“अरे हाणे आवाज़ु डि॒यणु बंदि बि कयो ऐं हरकतूं त बिल्कुल बंदि कयो।”

चवंदे सुधा पंहिंजी बालकनीअ जी चाउंठ जे छेड़े ते लटिकियल सोनहरी पिञिरो लाथो ऐं रंधणे डां॒हुं वेई।

मां रंधणे में लग॒ल डाइनिंग टेबल ते वेठे हुन जे हथां ठहियल चांहि जो मज़ो वठंदी रहियसि। मूं हुन जे तरफु मुड़ंदे हुन खां पुछियो “सुधा जी तव्हां कंहिंसां गा॒ल्हाए रहिया आहियो?”

“ही आहिनि काजू ऐं किशमिश!! मुंहिंजे घर जी रौनक। अजु॒ हिननि खे सनानु कराइण में थोरी देरि छा थी वेई आहे त ब॒ई बेताबु थी करे फथिकण लगा॒ आहिनि” चवंदे पिञिरो आणे सिंक में रखियाईं ऐं बि॒न्ही खे शावर पाइप सां सनानु कराइण लगी॒। जड॒हिं उन मां फारिग थी त हुननि बि॒न्ही जे खाधे जो बंदोबस्तु करण लगी॒। पिञिरे जे बि॒न्ही पासे

बि॒नि वटियुनि में बर्ड फुड भरींदे चवण लगी॒…

“खाधे जे मामले में ब॒ई हिक बि॒ए खे पंहिंजे दाइरे में दख़लु कोन डीं॒दा आहिनि। केरि हिक बि॒ए जी हद में वञी त डे॒खारे, बस शुरू थी वेंदा आहिनि। ब॒ई बदमाशु थींदा था वञनि।” मुंहिंजे साम्हूं मुख़ातबु थींदे सुधा मुश्कंदे चयो।

पदमा मोटवानी
मुंहिंजे अंदरि आयल वीचार जो जवाबु जा॒णण लाइ मूं हुन खां पुछियो “सुधा जी तव्हांखे ख़बर कीअं पवंदी आहे त केरि काजू आहे ऐं केरि किशमिश?” मूंखे झटु बु॒धाइण लाइ पंहिंजे अंदाज़ में मूंखे पिञिरे अगि॒यां बीहारींदे चयाईं….ही जेको नीरी चुहिंब वारो आहे, इहो आहे काजू ऐं अछी चुहिंब वारो आहे किशमिश!”

ऐं नरु मादा जी सुञाणप जे बारे में पुछण खां पहिरीं मां संभाले वरितो।

चुहिंब वारो आहे उहो नरु ऐं चुहिंब वारी आहे उहा मादा!!Simple !

“सुधाजी तव्हां उते ई बीठा रहो” चवंदे मूं झटि हुननि जा ब॒-टे फोटा कढी वरिता। तव्हां बि गडि॒जो हिननि प्यारनि पखियुनि सां, जेके धक धड़िके जी भाषा त बिल्कुल कोन जा॒णनि….हा, ही ब॒ई प्यारा पखी असांजी अज़ीज़ु सुधा ओम ढींगरा जे प्यार सां हुन जे घर जी सूंहं वधाएं रहिया आहिनि।

padmamotwani1411@gmail.com

error: Content is protected !!