लेखिका: देवी नागरानी
अनुवाद : पदमा गोविंद मोटवानी
“छा तव्हांखे ख़बर आहे, असां बे॒ई भेनरूं लगा॒तारु चइनि डीं॒हंनि खां बिना खीर खंड जी चांहिं, उबा॒रियल चांवरनि जी कांजी ऐं कड॒हिं हिन घर जो, कड॒हिं हुन घर जो डि॒नलि खाधो खाई जीअरा आहियूं। सजी॒ उमिरि हिन पापी पेट लाइ कमु कंदो रहणु ई असांजी ज़िन्दगी आहे।
सोचियमु-“सचु ई त आहे! हीउ मसैलो देश जे हर ग़रीब जो आहे, जेको वधंदरि कीमतुनि जे बो॒झ सां पंहिंजे खाइण पीअण जी इछा खे दबा॒ए वेठो आहे। ही देशु हुननि नेताउनि जो मसैलो कोन्हे, पंहिंजे कुल्हनि ते पंहिंजू तकलीफ़ूं ढोए हलण वारनि ग़रीबनि जो आहे, जेके बदि खां बदितरु हालतुनि जो शिकारु थी रहिया आहिनि। नेताउनि जो त इहो ई
मक़सदु आहे-अमीरनि खे वधीक अमीरु भराइण लाइ नवां नवां नुस्खा हुननि जे साम्हूं आणे हुननि जो ऐं पंहिंजो भविष्य ठाहिणु। हुननि जो पंहिंजो भविष्य ई त देश जो भविष्य आहे।
padmamotwani1411@gmail.com